Κυριακή 28 Ιουνίου 2009

Α ν έ ξ ο δ η Ε υ τ υ χ ί α

Σάββατο, 27 Ιούνιος 2009

Αντιμετωπίζοντας τη φτώχεια, το πιο σημαντικό είναι να μην επιτρέπουμε στον εαυτό μας να κατακλύζεται από συναισθήματα ηττοπάθειας, απογοήτευσης, απελπισίας, κατάθλιψης. Από τη μια το γεγονός ότι δυσκολευόμαστε να καλύψουμε βασικές ανάγκες των παιδιών μας και από την άλλη τα χρέη που πιέζουν μάς κάνουν να έχουμε ένα μόνιμο σφίξιμο στην καρδιά και συχνές, συχνότατες αϋπνίες. Αυτά έχουν σημαντικότατες επιπτώσεις στην ενεργητικότητα, τη ζωτικότητα και τη διάθεσή μας για ζωή γενικότερα. Πολύ δε περισσότερο μπορούν να μας κάνουν μόνιμα νευρικούς και απότομους στις σχέσεις μας με τους άλλους.
Κι όμως είναι αυτές ακριβώς οι σχέσεις που μπορούν να αποτελέσουν το αντίβαρο και να μην επιτρέψουν σχεδόν τίποτε από τα παραπάνω να συμβαίνει, τουλάχιστον όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό.
Τα πράγματα έχουν και τη θετική τους πλευρά. Υπάρχει άφθονος χρόνος για να περνάμε όλοι μαζί. Υπάρχουν και πολλοί ανέξοδοι τρόποι. Μπορεί να στερούμαστε τις εξόδους σ' ένα καφέ, στο εμπορικό για ψώνια ή τις διακοπές. Αλλά μπορούμε να κάνουμε ατέλειωτες συζητήσεις μόνοι ή με τα παιδιά μας, να κάνουμε έρωτα με πάθος, να περπατάμε στην ακροθαλασσιά, να κολυμπάμε, να απολαμβάνουμε με δέος ένα ηλιοβασίλεμα κοιτώντας το για πολύ πολύ ώρα, να βλέπουμε ταινίες στο σπίτι, να ξαναδιαβάζουμε τα βιβλία μας.
Αυτό που είναι σημαντικό είναι να μη θεωρούμε τους εαυτούς μας υπεύθυνους για ότι συμβαίνει και ν' ανοίγουμε το κάδρο για να βλέπουμε πολύ πιο πέρα από το προσωπικό μας πρόβλημα. Το διαδίκτυο είναι πολύ χρήσιμο. Βλ. π.χ. αυτό: A Banking System We Can Trust

Δεν υπάρχουν σχόλια: